دکتر هرمان مقدم پزشک ختنه

التهاب بالانوپوستیت سر آلت تناسلی و پیش‌پوست به ترتیب به عنوان بالانوپوستیت و التهاب پوست اضافی سر آلت[1] نام برده می شود که ممکن است در اثر ضربه ، تحریک مکانیکی یا شیمیایی ، عفونتهای مقاربتی (STI) یا عفونتهای پوستی غیر اختصاصی ایجاد شوند. علت آن ممکن است توسط سابقه و معاینه فیزیکی مشخص گردد و درمان بالانوپوستیت برای آن پیشنهاد گردد. بهداشت ضعیف آلت تناسلی با مواد باقی مانده جمع شده در زیر پیش‌پوست با تمیز کردن منظم درمان می شود. اگر فیموزیس  نیز وجود داشته باشد ، باید درمان با کرم استروئید به مدت 4 تا 8 هفته آغاز شود. قرار گرفتن در معرض مواد شوینده خانگی جدید ، مانند صابون ها ، مواد شوینده یا حمام های حباب دار ، ممکن است یک تحریک شیمیایی را ایجاد کند که اغلب با قطع ماده شیمیایی مورد نظر برطرف می گردد.

دیابت کنترل نشده یا استفاده  از آنتی بیوتیک که اخیرا صورت گرفته باشد ممکن است وجود تداخل کاندیدا (عفونت قارچی) را نشان دهد، اگرچه بالانوپوستیت کاندیدا در کودکان نادر است. یک دوره کوتاه استفاده از کرم ضد قارچ ، مانند کلوتریمازول ، ممکن است در چنین مواردی تجویز شود. عفونت با استرپتوکوک پیوژنس اغلب با ترشحات نازک و چرکی در پیش پوست داخلی ، اریتما و درد موضعی و ترشح یا اگزودای مرطوب در سطح کلاهک آلت تناسلی همراه است. در صورت مشکوک بودن به بالانوپوستیت استرپتوکوک ، باید یک آزمایش سریع آنتی ژن و/ یا سواب کشت انجام شود و یک دوره آنتی بیوتیک ضد استرپتوکوک تجویز شود. در پسران فعال جنسی (یا کسانی که سو استفاده جنسی در آنها مشکوک است) منشا اتیولوژیک عفونی ، مانند کلامیدیا و سوزاک ، باید مورد توجه قرار گیرد – به خصوص اگر ترشحات مجرای ادرار وجود داشته باشد و در این موارد انجام آزمایشات و درمان آنتی بیوتیکی مناسب باید انجام شود.

برای سایر موارد غیر اختصاصی بالانوپوستیت ، درمان شامل حمامهای منظم در وان کوچک ، پاکسازی کلاهک آلت تناسلی و پیش پوست داخلی ، پماد باسیتراسین و کرم استروئید است. فیموزیس  ممکن است یک علت یا یک نتیجه از بالانوپوستیت مکرر باشد. اگر این مشکل به درمان با کرم استروئید پاسخ ندهد ، یا در صورت وجود زخم یا لیکن اسکلروزوس ، بیمار باید برای ختنه ارجاع داده شود.

[1] posthitis